goed in je vel.nl

Ken je je helende kracht al?

Bij een supermarkt staat een oudere dame in haar portemonnee te vissen naar een muntje voor een winkelwagentje. Ongemerkt laat ze een stuiver vallen, een man die net zijn wagentje in de rij schoof, ziet het, raapt het muntstuk op en geeft het haar terug. De vrouw, blij verrast: Ach wat aardig van u, het is maar vijf cent hoor! De man antwoordt: Maar? Mijn kleinkind van vier zou er een gat voor in de lucht springen. De vrouw verbaasd: Heeft u al een kleinkind, u ziet er nog zo jong uit! En zo ontspon zich een gesprek waarin tijd geen enkele rol speelde kennelijk. Tien minuten later gingen ze lachend uit elkaar, twee vreemden die zich even met elkaar verbonden wisten.

Eenmaal thuisgekomen na het boodschappen doen, belde de vrouw met haar dochter, wat ze regelmatig deed om even bij te praten over beider levens. Blij vertelde ze van de leuke ontmoeting bij de supermarkt en hoe aardig die man wel niet was. De dochter veerde op, zo blij had ze haar moeder de afgelopen maanden niet meer gehoord na de dood van haar vader zo’n half jaar geleden…

De man die zo attent was geweest het muntstukje op te rapen en aan de vrouw terug te geven fietste met een big smile naar huis, de zware boodschappentas aan het stuur. Het viel zijn vrouw op hoe blij hij keek toen hij de tas op het aanrecht plofte. Is er iets, vroeg ze nieuwsgierig? Nee, niet echt, maar ik had wel een erg leuk gesprek met een oudere dame bij de supermarkt, wilde hij wel kwijt. Het deed haar goed om hem zo te zien, dat gebeurde niet zo vaak meer sinds hij zijn baan was kwijtgeraakt en hij oeverloos en vruchteloos sollicitatiebrieven de deur uitdeed.

Een klein gebaar, een attente opmerking, een compliment, het kan een lichtpuntje betekenen voor de ander en voor jezelf, dat weten we allemaal.  Maar ‘lichtpuntje’ is wel heel zwak uitgedrukt. De oudere vrouw, moedeloos en eenzaam sinds de dood van haar man, haar dochter bezorgd en verdrietig. En dan deze toevallige ontmoeting die de vrouw merkbaar verlichtte en haar dochter deed opveren. De man die het vertrouwen in het mensdom aardig aan het verliezen was en kijk, zo’n onverwacht mooi gesprekje, goede en aardige mensen bestaan gelukkig nog wel, besefte hij plotseling. En zijn vrouw, zo blij dat ze weer die twinkeling in zijn ogen zag. Het lichtpuntje bleek een lichtstraal te zijn die bij beiden een merkbare verlichting opleverde.  

We weten niet wat er in anderen omgaat, hoe bedompt mensen zich soms voelen, hoe ze worstelen met tegenvallers, last hebben van regenachtige gedachten. We weten het niet, we leiden ons leven, dat per definitie ook zijn niet leuke kanten heeft. Ach, we weten het eigenlijk wel, we voelen onszelf ook weleens zo. Hoe bijzonder dat het in onze macht ligt om anderen zoveel licht te kunnen schenken, om ze op te beuren, hen een glimlach te ontfutselen. Om ze letterlijk beter te maken!

Ons belang voor anderen is groter dan we zelf in de gaten hebben. Die grondhouding om attent in ons leven te staan kan wonderen verrichten. Niet af en toe maar in wezen elke dag weer. Een gesprekje aanknopen, oprecht vragen hoe het met de ander gaat, een complimentje maken: schijnbaar kleine dingen met vaak grote gevolgen...

We hebben helende kracht in ons, we maken elkaar letterlijk beter door ruimhartig te zijn met oprechte, aardige opmerkingen, een helpende hand, eventjes laten blijken dat je de ander ziet en hoort. En waardeert. Iedereen heeft deze kracht in zich, het is goed te beseffen hoe ongedacht groot onze positieve invloed kan zijn op het leven van een ander. En het is natuurlijk ook andersom zo, ook ons eigen leven wordt er zoveel mooier en aangenamer door. Goedheid werkt immers als een boemerang…

Dit is een aanmoediging om met de nodige attentie om te gaan met de mensen die je in je dagelijkse leven ontmoet. Besef dat die ene opmerking, dat kleine gebaar vaak meer te weeg brengt dan je kunt vermoeden. En ervaar vooral ook hoeveel je ervoor terugkrijgt…

Jan Jaap van Hoeckel

Lees verder ↓
Deel via Facebook LinkedIn Twitter

Reacties

Karin | 14 mei 2018

Dankjewel voor deze woorden. Ze verwarmen mijn hart.

isabelle | 15 mei 2018

Ik woon in een wat armoedige buurt, de mensen lopen hier vaak met sippe gezichten. Maar als mijn vriend of ik ze met een lach begroeten, krijgen we er altijd eentje terug!

ankvanderveeken@gmail.com | 16 mei 2018

Hahaha, Jan Jaap, wat denk je, in mijn leven van alleen maar over en met mensen in mijn werk ???? Lieve groet,

Reactie plaatsen

Naam*
Email*
Reageer*
Neem aub de letters van de captcha over*
captcha
Je e-mailadres wordt niet geplaatst
Inklappen ↑