In dit tweede gesprek vertelt Jackie over haar ervaringen tijdens de eerste opname in een kliniek. Nog even dacht ze dat ze zelf van haar ziekte kon afkomen. Vooral na enkele keren ingeklapt te zijn was ze zo gemotiveerd om voorgoed af te rekenen met haar ziekte. Maar het lukte haar niet. De kracht die haar van het eten afhield was zoveel sterker dan zijzelf. En toch, zelfs in de kliniek begreep ze aanvankelijk niet waarom ze daar was: ”Zo slecht ging het toch niet met mij…?” Uiteindelijk bracht haar sterke behoefte om aan anderen te laten zien dat ze haar best deed, haar toch aan het eten. Hopelijk helpt het verhaal van Jackie andere lotgenoten de weg te vinden om deze ziekte uiteindelijk te overwinnen! En biedt het hun omgeving de nodige hoop en vertrouwen.