Als iemand bij me aanklopt omdat zijn of haar vel niet lekker om het lijf zit, kom ik vroeg of laat altijd weer bij deze vraag terecht. Logisch ook, als we steevast dingen doen die we eigenlijk niet willen, dan komt er van geluk immers ook niet veel terecht! En vergis je niet, heel veel mensen doen heel vaak heel veel dingen die ze helemaal niet willen. Ze doen het vanwege de lieve vrede, ze willen geen confrontaties, willen niet raar gevonden worden, willen een beetje in de pas van de maatschappij lopen. Wat wil ik? Hoezo? Het lijkt erop dat menigeen denkt dat het niet hoort om uit te spreken wat je werkelijk wilt. Dat doe je niet. Maar je geluk hangt er wel van af!

Als je weet wat je wilt in je leven en je streeft dat na, dan heb je een bron van geluk te pakken. Als ik de vraag aan iemand stel komt er na niet al te lange tijd wel een antwoord, meestal krijg ik dan te horen wat iemand wil binnen de gegeven omstandigheden. Ja, ik zou graag een andere baan willen. Of een andere auto. Of ik zou graag willen dat mijn partner eens een beetje attenter voor me zou zijn. Zulke dingen. Maar de vraag is beduidend verstrekkender. Het gaat om je leven, om je hele bestaan.

Wat wil ik? Het is een fundamentele vraag die geen grenzen verdraagt. De vraag is niet: wat kan ik, wat durf ik, wat mis ik, wat wil ik hebben? Het antwoord op ‘wat wil ik’ ligt in het diepst van je ziel verborgen. Het ís er, weliswaar toe-gedekt, maar het is er. Je moet op ont-dekkingstocht gaan. En je hebt het echt niet binnen vijf minuten te pakken. Ik zou het niet raar vinden als je er weken de tijd voor nam. En jezelf een tijdje zou afzonderen om het antwoord te ont-dekken.

Laat ik je waarschuwen: het antwoord kan shocking zijn. De dingen die je werkelijk zou willen kunnen volkomen strijdig zijn met wat je op dit moment doet, met wat je momenteel bent, of beter gezegd, wat je op dit moment lijkt te zijn. En je beseft: als ik uitspreek wat ik werkelijk wil, heb ik een probleem. Mijn vrienden, mijn geliefden, ze zouden me niet begrijpen. Ze zouden me voor gek verklaren en zeggen dat ik het gevoel voor realiteit verloren ben. Wat wil ik? Het kan hard aankomen. Bij jezelf en zeker bij je omgeving. Maar het punt is, moet je het daarom maar inslikken? Niet uitvinden en zeggen wat je werkelijk wilt? Terwijl je geluk er toch van afhangt?

En ja, eenmaal het antwoord gevonden begint de grote tocht. Je wilde vleugels... dan krijg je vleugels! Nee, die heb je niet binnen een dag. Ont-dekken wat je wilt is een klus, het duidelijk maken aan je omgeving is zo mogelijk nog lastiger. En het bereiken ervan lijkt misschien wel on-mo-ge-lijk. Lijkt. Want dat is het niet. Het grote geluk ligt immers niet aan het einde van de weg maar ernaast. Stukje bij beetje kun je het oprapen....